O przechowaniu obornika cz. 3

Autor: | Opublikowane w Obornik Brak komentarzy Tagi: uprawa jęczmienia, uprawa jęczmienia ozimego, uprawa juki, uprawa kalafiora, uprawa kapusty pekińskiej, uprawa kawy w domu, uprawa kiwi, uprawa lucerny

Własności fizyczne i charakter chemiczny składników materii organicznej obornika, oraz stosunek ilościowy bez azotowych i azotowych substancji, oczywiście może tu być nader różnym, zależy on bowiem zarówno od charakteru paszy, ściółki, jak też od natury zwierzęcia. Nic też dziwnego, że i intensywność procesów rozkładowych obornika może być nader różną; najprędzej np, poddaje się rozkładowi nawóz koński: kał (tj. stałe odchody) bowiem tych zwierząt przedstawia masę pulchną, porowatą, stąd łatwo poddaje się procesom utlenienia; kał bydlęcy natomiast dzięki dużej “zawartości wody, oraz pewnych klejowatych substancji, które zsychając się tworzą skorupę, tamującą dostęp powietrza do wnętrza masy, rozkłada się o wiele trudniej.

Zaznaczyć jeszcze należy, że bez względu na pochodzenie danej masy nawozowej, najszybciej rozkładowi ulega substancja organiczna odchodów płynnych tj. mocz, przy tym tern szybciej, im większą jest naturalna koncentracja moczu, dlatego mocz koński, fermentuje najszybciej, posiada bowiem największą koncentrację; mocz bydlęcy i świński fermentują znacznie wolniej. Stałe odchody, a więc kał, poddają się rozkładowi o wiele trudniej od moczu, łatwiej jednak niż ściółka, która też ulega procesom rozkładowym najpóźniej.