Obserwowanie i rozpoznawanie szkodników

Oględziny roślin uprawnych

Szkodniki obserwujemy przez cały czas wegetacji roślin, począwszy od wiosny, a kończąc późną jesienią i nawet w zimie.

Poczynając od wiosny należy zwrócić przede wszystkim uwagę na to, jak przezimowały małe gryzonie polne, a więc myszy i polniki. Jeżeli zauważymy dużą ilość czynnych nor (znaczy takich, w których wejściach widzimy resztki świeżego jedzenia, nacięte źdźbła ozimin lub też po prostu świeżo wykopane nory) należy niezwłocznie, gdy szkodnik jest jeszcze wygłodzony z zimy, przystąpić do zwalczania go, zakładając mu do nor odpowiednie trutki. Następnie obserwujemy wschodzące zboża jare i rozsady, aby wiedzieć czy są one zupełnie zdrowe lub czy zaczynają żółknąć i więdnąć, albo czy też nic nie opóźnia ich wschodów i rozwoju. Gdy zauważymy tak chorujące rośliny, trzeba ostrożnie rozgrzebać ziemię koło nich, aby zobaczyć czy niema tam szkodnika podgryzającego korzenie roślinki.

W pełni wiosny oglądamy pilnie kłoszące się zboża, pojedyncze rośliny lub całe ich grupy, czy nie opóźniają się we wzroście lub czy nie żółkną przedwcześnie. Roślinę zbyt opóźnioną we wzroście lub przyspieszoną w dojrzewaniu wyrywamy i delikatnie rozdłubujemy, szukając w źdźble lub między liśćmi szkodników. W tymże czasie oglądamy po raz pierwszy lub drugi okopowe, zwracając uwagę na te same cechy chorujących roślin, a więc opóźnienie w rozwoju, żółknięcie, zasychanie lub powygryzania i zwinięcia liści; badamy dokładnie całą chorą roślinę a także i ziemię naokoło tej rośliny.

W lecie występuje stosunkowo mniej szkodników.

Jesień za to jest czwartym z kolei ważnym okresem dla obserwacji zdrowotności upraw specjalnie zbóż ozimych, wtedy bowiem możemy zaobserwować uszkodzenia młodych źdźbeł przez muchy zbożowe. Wszystkie obserwacje dotyczące zdrowotności upraw najlepiej jest prowadzić od razu na polu, gdyż wtedy nam najłatwiej znaleźć właściwego szkodnika oraz zorientować się w warunkach otaczających chorą roślinę.

Rozpoznawanie szkodników

Nie wszystkie szkodniki może rolnik sam określić, gdyż jest ich wielka rozmaitość, niektóre z nich są do siebie podobne, bardzo małe itd.

Szkodniki i uszkodzenia roślin nieznane nam należy zebrać dokładnie, zapakować (najlepiej gdy są to gąsienice i inne larwy, to włożyć je do pudełka z pokarmem, na którym zostały znalezione; gdy są to dorosłe chrząszcze motyle lub muchy, to zatruć skażonym spirytusem tj. denaturatem, benzyną lub etrem i przesłać wysuszone w pudelku; gdy są to tylko uszkodzone rośliny, to przesłać można liście między dwoma tekturami, aby się nie zniszczyły), oraz z opisem rozmiarów uszkodzeń przesłać do Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin.

Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin obowiązana jest bezpłatnie udzielić odpowiedniej porady co do zwalczania przesłanego szkodnika. Dla uniknięcia pomyłek należy bardzo dokładnie zaobserwować, który ze spotkanych przy poszukiwaniach owadów rzeczywiście jest właściwym szkodnikiem i przesłać nie tylko samego szkodnika, ale i uszkodzoną roślinę; nieraz bowiem rolnicy przesyłają zupełnie niegroźne owady, wcale nie szkodniki i wtedy Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin nie może dać dobrej i skutecznej porady.