Selekcja kłosów cz. 3

W kłosach nie powinno być wiele próżnych miejsc, co najwięcej, tylko dolne kwiaty kiosków mogą być płonne, wszystkie inne muszą być płodne. Kłos musi być wreszcie pod każdym względem normalnie zbudowany, zdrowy, nieskręcony około swej osi, od podstawy aż do końca równy. Żyto nie powinno wyglądać, jakby było „nieuczesane“. Jęczmień ma mieć długą, mocną i jak najjaśniejszą słomę. Gospodarz powinien wymiarkować, jaki jęczmień na jego polu łatwo wylęga i takich roślin unikać przy wyborze do uszlachetniania.

Wybierać należy tylko taką roślinę, której kłos jest długi i od najwyższego liścia jak najbardziej oddalony, a w stanie dojrzałym nie za prędko się do źdźbła przykłada; pochylony ku ziemi nie prostopadle, ale ukośnie ma być skierowany.

Taki bowiem zbyt prosto zwieszony kłos porankami z rosy za prędko obsycha i potem zbyt łatwo z niego ziarna się wykruszają.

Osadka kłosa musi być mocna, aby się łatwo nie łamała, ziarna dorodne, żadnych miejsc próżnych, kłos ziarnami gęsto nabity.

Im gęściej ziarna stoją, tern większą jedno dla drugiego stanowi podporę.

W jęczmieniu nie dostrzega się wcale przeładowanych kłosów, jak w życie.