Selekcja najlepszych ziaren z najlepszych kłosów cz. 4

Wyniki badań swoich streścił w następujących, zasadniczych siedmiu zdaniach:

1) Każda zupełnie rozwinięta roślina, bądź to pszenica, owies lub jęczmień, wydaje jeden kłos, posiadający większą siłę produktywną, aniżeli wszystkie inne kłosy tej samej rośliny.

2) Każda taka roślina wydaje jedno ziarno, obdarzone największą silą produktywną.

3) Najlepsze ziarno danej rośliny tkwi w najlepszym jej kłosie.

4) Większa siła żywotna tego ziarna przechodzi w różnym stopniu na jego potomstwo.

5) Przez ciągły, staranny dobór, wzmaga się doskonałość rośliny.

6) Polepszenie postępuje z początku szybko, potem coraz wolniej, a następnie ustaje całkowicie, po długim szeregu lat. Tu napotykamy ostateczny kres poprawy,

7) Przez dalszy, nieustanny dobór utrzymujemy dobre przymioty rośliny i osiągamy wreszcie typ już ustalony.

Hallet wyszukiwał najprzód najlepiej rozwinięte rośliny z pewnej znanej, użytecznej odmiany i wybierał z nich jeden lub dwa najpiękniejsze kłosy. Ze względu na to, że jedno ziarno w kłosie jest produktywniejsze, lepsze od wszystkich innych, a ziarna tego nie można rozpoznać okiem, wysiewał co rocznie wcześnie (już w Sierpniu) osobno, w szkółce, wszystkie ziarna wyborowego kłosa, w odstępach jednostopowych i obserwował uważnie wzrost pojedynczych roślin.