Szkodniki kapusty
Śmietka kapuściana
Drobne, białe, beznogie czerwie śmietki kapuścianej drążą wewnątrz łodygi i korzeni kausty i kalafiorów chodniki lub ranią i wysysają korzenie z zewnątrz. Skutkiem uszkadzania korzeni liście najstarsze żółkną, usychają, a przy większej liczbie larw rośliny więdną i giną. Drobne larwy zagrzebują się w ziemi w pobliżu zniszczonej rośliny, tam zmieniają się w brązowo-kasztanowate bobówki poczwarkami, z których potem wychodzą muchy dorosłe. Pierwsze pokolenie śmietki żeruje na rozsadach lub wcześnie wysadzonych kalafiorach, późniejsze na chwastach z rodziny krzyżowych lub też na starszych kapustach i kalafiorach, wyrządzając jednak mniejsze szkody, niż pierwsze pokolenie.
Sposoby zwalczania:
- Dobre rezultaty daje osypywanie świeżo posadzonych roślin garścią sieczki słomianej; śmietka unika słomy i nie znosi w pobliżu jaj.
- Dla uratowania uszkodzonej już przez śmietkę kapusty obsypujemy ją wysoko ziemią, aby uszkodzona roślina mogła wypuścić nowe przybyszowe korzenie.
- Wykopywanie roślin silnie uszkodzonych wraz z otaczającą ich ziemią i spalanie ich lub głębokie zakopywanie.
- Najwcześniejsze kapusty i kalafiory opłaca się podlewać 0,1% roztworem sublimatu, co ma na celu zabicie jaj i młodych larw. Podlewać należy rośliny w tydzień po posadzeniu i po raz wtóry po drugim tygodniu. Na 100 roślin używa się naraz około pięciu litrów płynu; sublimat należy rozpuszczać i przechowywać w naczyniu szklanym lub glinianym, nie wolno zaś – w żelaznym, ani drewnianym.
Inne szkodniki korzeni
Na korzeniach kapust mogą występować jeszcze inne szkodniki, które opisane są szczegółowo przy innych roślinach, a mianowicie: rolnica, drutowce, pędraki i turkuć podjadek.
Susówki (pchełki)
Susówki wyrządzają niekiedy duże szkody na rozsadach kapusty i kalafiorów, na rzodkiewce i kalarepie oraz żerują na chwastach takich jak: łopucha, ognicha itp. Uszkodzenia susówek są powszechnie znane jako wygryzione małe otworki w roślinach wyżej wymienionych. Susówki są to drobne ciemne chrząszczyki, silnie i daleko skaczące. Larwy susówki smużkowatej drażą chodniki pod skórą liści, inne zaś gatunki żerują na korzeniach w łodygach lub na liściach.
Zwalczanie:
- Niszczenie łopuchy i ognichy, ponieważ na nich przechowują się i rozmnażają się późniejsze pokolenia susówek.
- Usuwanie z pola resztek suchych roślin, w których zimują susówki.
- W razie masowego pojawienia się pchełki należy zastosować jeden z następujących sposobów jej zwalczania: a) posypywanie roślin drobnymi pyłami, jak: popiołem drzewnym, sproszkowanym wapnem dla odstraszenia susówek; b) obfite polewanie i cieniowanie roślin, aby przyśpieszyć wzrost roślin; c) opryskiwanie roślin roztworem zieleni paryskiej dla zatrucia szkodnika lub d) opylanie roślin pyłem z wapna i zieleni, mianowicie: 50 gm zieleni na 1 kg wapna sproszkowanego.
Mszyca kapuściana
Jest to mszyca rozpowszechniona nie tylko na kapustach, ale także na rzepaku i wielu chwastach z rodziny krzyżowatych. W okresie wegetacyjnym daje ona bardzo wiele pokoleń, a zimuje na pozostawionych na polu resztkach po kapuście (na głąbach, liściach itp.) oraz na chwastach.
Zwalczanie:
- Niszczenie chwastów z rodziny krzyżowych, np. ognichy, łopuchy.
- Zbieranie z pola i niszczenie odpadków po kapustach, kalafiorach itp., gdyż na nich zimują mszyce.
- Nieuprawianie wielokrotne w tych samych miejscach kapust, czyli racjonalny płodozmian.
- W razie pojawienia się masowego mszycy na kapustach – obrywanie i niszczenie opanowanych przez nią i silnie skręconych liści.
- Opryskiwanie roślin, opanowanych przez mszycę kapuścianą, płynami mszycobójczymi: 1% ekstrakt tytoniowy z 1% szarym mydłem; 2% odwar kwasji z 1% szarym mydłem; 0,5% roztwór lisolu z 1% szarym mydłem.
Belinek kapustnik
Motyl duży, biały wylęga się z poczwarki na wiosnę i składa jaja na chwastach z rodziny krzyżowych (a więc – ognicha, łopucha, gorczyca dzika, chrzan itp.). Wkrótce z jaj wylęgają się zielone gąsienice, które zjadają te chwasty; w końcu lipca zmieniają się w poczwarki, usadawiając się na suchych patykach, płotach, murach itp.
W sierpniu wylęgają się motyle, które masowo latają nad polami z kapustą, kalafiorami, brukwią i rzepą, składając na spodniej stronie liści żółte stożkowate jaja. Wkrótce z jaj wylęga się pokolenie gąsienic najbardziej szkodliwe, gdyż zjada liście roślin uprawnych. W jesieni gąsienice przenoszą się na płoty, drzewa, parkany, przytwierdzają się na nich i zmieniają w poczwarki.
Prócz bielinka kapustnika spotykają się dość często, ale nie masowo, gąsienice: mniejsze, zielone — bielinka rzepakowca i bielinka bytomkowca.
Zwalczanie bielinków:
- Niszczenie staranne chwastów z rodziny krzyżowych, na których rozwija się pierwsze pokolenie bielinków.
- Niszczenie znalezionych poczwarek.
- Rozgniatanie żółtych jaj, zebranych w kupki na liściach kapust.
- Zbieranie odręczne gąsienic.
- Opryskiwanie roślin, opanowanych przez gąsienice zielenią paryską z wapnem. Zabieg ten można stosować najpóźniej na dwa tygodnie przed spożyciem kapusty, gdyż zieleń jest silną trucizną dla zwierząt i ludzi.
- Skuteczniejszym od opryskiwania jest osypywanie kapusty pyłem z zieleni paryskiej i wapna.
- Wypuszczanie do ogródka kur a zwłaszcza karczek, które objadają gąsienice.
Inne szkodniki kapust
Na kwiatach nasiennej (wysadkach) kapusty, brukwi, kalarepy i rzepy często spotyka się małego czarnego chrząszczyka, słodyszka, rzepakowca, który wygryza kwiaty i młode łuszczyny.