Szkodniki zwierzęce rośli i ich podział

Autor: | Opublikowane w Zwalczanie szkodników Brak komentarzy Tagi:

Rodzaje szkodników

Szkodniki żerujące na roślinach uprawnych i niszczących plony rolnikowi są bardzo liczne. Należą one do rozmaitych grup, czyli tzw. w nauce gromad. Myszy, polniki i inne gryzonie żyjące u nas w ogromnej ilości należą do gromady ssaków. Niektóre ptaki także mogą wyrządzać szkody, chociaż szkody te wynagradzane są tym, że ptaki zjadają zwykle ogromne ilości szkodników spośród owadów. Następnie mamy gromadę ślimaków, do których należy pospolity w nas pomrowik polny. Najwięcej jednak szkodników zawiera gromada owadów, poza tym jeszcze szkodliwe pajęczaki (np. przędziorek) oraz robaki (martwik buraczany).

Zarówno ssaki, ptaki, ślimaki i pajęczaki, jak też i robaki uszkadzają rośliny uprawne przez całe swe życie jednakowo, robiąc mniej więcej wciąż te same szkody. Natomiast z owadami rzecz ma się zupełnie inaczej, gdyż każdy owad przechodzi w ciągu swego życia parokrotnie przeobrażenia (przemiany) i zwykle owad dorosły nie jest podobny do owada młodego, świeżo wylęgłego z jaja. Mówimy wtedy, że owady rozwijając się przechodzą przeobrażenia zupełne lub niezupełne. Zupełne przeobrażenie występuje wtedy, gdy z jaja złożonego przez owady dorosłe wylęga się tak zwana larwa (będzie to np. pędrak albo dmuchawiec, gąsienica motyla lub też czerw beznogi much, zwany zwykle mylnie robakiem). Larwy takie szybko się rozwijają i one to zwykle robią nam największe szkody, zjadając lub wysysając rośliny uprawne i przechodząc z jednej rośliny na drugą w poszukiwaniu pokarmu. Gdy już tak larwa dorośnie do odpowiedniej wielkości, zmienia się w nieruchomą postać, tak zwaną poczwarkę, z której po upływie odpowiedniego czasu wychodzi owad dorosły, a więc chrabąszcz, sprężyk, motyl lub mucha. Poczwarki nigdy roślinom nie szkodzą, bo wcale nie pobierają pokarmu; ponieważ jednak wtedy nie pobierają pokarmu; ponieważ jednak wtedy owad jest nieruchomy, łatwo go zebrać i wytępić, gdy zaś w tym czasie jest w ziemi, możemy przez przeoranie jej wydostać poczwarkę na wierzch i oddać go na łup ptakom, które się żywią owadami. Dorosły owad zwykle wcale nie jest szkodliwy lub jeśli nawet szkodzi roślinom (np. chrabąszcz objadający liście drzew), to przez krótki stosunkowo okres czasu. Niezupełnie przeobrażenie jest u takich owadów, jak turkuć podjadek, mszyce i inne, które bez okresu nieruchomego poczwarki rozwijają się stopniowo od wylęgu z jaja aż do owada.

Podział szkodników

Wszystkie szkodniki możemy podzielić w zależności od szkód jakie wyrządzają, na cztery grupy:

– szkodniki zjadające części nadziemne roślin, np. gąsienice bielinka, kapustnika, pchełki kapuściane itp.;

– szkodniki żerujące wewnątrz rośliny; do tych możemy zaliczyć: ździeblarza pszennego, który wygryza źdźbła zboża od środka;

– szkodniki wygryzające: korzenie, bulwy, kłącze, w ogóle części roślin znajdujące się w ziemi. Szkody takie czynią: polniki, drutowce itp.;

– szkodniki wysysające pokarmy z rośliny i powodujące przez to zniekształcenia roślin, a nawet zasychanie ich liści, łodyg itp. Typowymi szkodnikami tego rodzaju są mszyce.

Jeżeli nauczymy się patrzeć uważnie, to nieraz nie wiedząc nawet jak się dany szkodnik nazywa, możemy zastosować odpowiednie metody zwalczania jedynie na podstawie obserwacji uszkodzeń roślin uprawnych.