Walka z chwastami cz. 2

Autor: | Opublikowane w Chwasty Brak komentarzy Tagi:

Jeśli na danym polu na wiosnę mamy dawać nawozy pomocnicze, to należy je rozsiać przed puszczeniem kultywatora, czy t. p. narzędzi, osiągniemy przez to dobre i równomierne wymieszanie środków nawozowych z ziemią. Aby wreszcie rolę w zupełności pod zasiew przygotować, należy po kultywatorze puścić bronę. Oczywiście intensywność uprawy zależną tu będzie w zupełności od charakteru gleby: gdy na lekkich glebach często użycie samych bron w zupełności wystarcza, by rolę pod siew przygotować, na glebach ciężkich uciekać się należy do różnych narzędzi i po kilkakroć jedną czynność powtarzać, zanim wreszcie osiągniemy rezultat żądany.

Jeśli rola jest silnie zachwaszczona, co w ogóle ma miejsce po roślinach kłosowych, to, o ile to możliwe, na polu takim siać przed zimą nie należy, wtedy bowiem nie starczyłoby nam czasu do dokładnego wyczyszczenia roli z chwastów i przygotowania pod zasiew. Zawsze więc lepiej będzie przeznaczyć ją pod jarzynę i oczyścić ją z chwastów przez zastosowanie wyżej opisanych metod uprawy, pozostawiając na zimę rolę w ostrej skibie

Aby zniweczyć chwasty w oziminie, należy wczesną wiosną, gdy chwasty są jeszcze małe, a rola cokolwiek obeschła, oziminę zbronować, wtedy delikatne jeszcze roślinki chwastów ulegną zniszczeniu, ozimina zaś, już dostatecznie silna, szkody nie odniesie.

Rola pod ziemniaki, jak Wiadomo, wymaga uprawy głębszej; oczywiście, w tych warunkach dostają się na wierzch nasiona chwastów z warstw głębszych, czego następstwem jest zachwaszczenie roli. Aby ją z chwastów oczyścić, należy po zasadzeniu ziemniaków zwałować rolę gładkim walcem, pobudzi to chwasty do kiełkowania; gdy pole zazieleni się chwastami, należy je zabronować; gdy zaś uszkodzone chwasty przeschną, znów puścić walec, a gdy pozostałe jeszcze w ziemi nasiona chwastów skiełkują, powtórzyć bronowanie.

W ogóle biorąc, uprawa okopowych nader dodatnio wpływa na odchwaszczenie roli. Gdy jest ona uskuteczniana prawidłowo, chwasty nie mają czasu dojrzeć, giną one w pierwszych okresach swego rozwoju dzięki gruntownym czynnościom, jakie wykonujemy, przygotowując rolę pod okopowe, jak też pielęgnując je przez czas ich wzrostu (obredlanie, pielenie itp.).

Bardzo energicznym, lecz kosztownym środkiem w walce z nadmiernie rozpanoszonymi chwastami, jest połączony ze staranną uprawą ugór czarny, tj. pozostawienie roli bez użytkowania przez całą jesień, zimę, wiosnę i lato. Po żniwach jak najwcześniej dokonujemy płytkiej podorywki, najlepiej wieloskibowcem, zwłaszcza jeśli wśród chwastów przeważają chwasty rozłogowe, jak na prz. perz; jeśli zaś przewagę mają chwasty nasienne, wtedy wieloskibowiec może być zastąpiony drapaczem. Sposób wykonania podorywki zależy tu od stanu pogody i charakteru chwastów. Jeśli pogoda jest stała, a wśród chwastów przeważa perz, to orzemy, sztorcując skibę, wtedy „przepali” się ona na słońcu i wysuszony perz łatwo będzie można wytrzepać, puszczając ostro bronę w podłuż, na ukos i w poprzek skib; gdy natomiast pogoda jest dżdżysta, a więc na przepalenie skiby i wysuszenie chwastów liczyć nie można, należy orać cokolwiek głębiej, do 3 – 4 cali, i odwrócić dokładnie – pobudzimy przez to nasiona chwastów do kiełkowania, przyorany zaś perz i inne chwasty, tworzące darń, ulegną szybkiemu rozkładowi. Po Wykonaniu podorywki przystępujemy do niszczenia chwastów, jak to opisaliśmy na początku rozdziału przy uprawie pod oziminę lub jarzynę, mianowicie: kilkakrotnie bronujemy i drapaczujemy rolę w pewnych odstępach czasu w miarę pokazywania się chwastów; w razie silnego zachwaszczenia perzem puszczamy sprężynówkę, która dokładnie powyciąga na wierzch te rozłogi perzu, których pług nie dosięgną!. Perz, wyciągnięty na powierzchnię roli, pozostawiamy na wierzchu, o ile pogoda jest stała, w przeciwnym razie, grabimy grabiarkami i wywozimy na kupy kompostowe. Przed .zimą orzemy rolę do pełnej głębokości i pozostawiamy w ostrej skibie. Na wiosnę, gdy grzbiety skib obeschną, przystępujemy do włóczenia włóczydłem, w kilka dni zaś puszczamy brony sprężynowe, Wreszcie drapacz (na ziemiach ciężkich, zlewnych – pług); poczym aż do połowy lata tępimy wyrastające chwasty, przechodząc od czasu do czasu bronami i drapaczami, wreszcie przystępujemy do orki siewnej.

Głęboka uprawa również należy do nader radykalnych środków w walce z chwastami, zwłaszcza rozłogowymi, choćby dla tego, że, wpływając dodatnio na rozwój rośliny uprawnej, tym samym stawia chwasty w gorszych warunkach życiowych względem światła, pożywienia, wody itd. Odpowiednie spostrzeżenia wykazują, że orka głęboka znakomicie niszczy gorczycę i łopuchę. Tam też, gdzie jest ona możliwa, a walka z chwastami idzie niesporo, należy środek ten zastosować, tym bardziej, że i z innych względów jest to nader pożyteczne. Najodpowiedniejszą porą będzie tu jesień, a to ze względu na dobroczynne działanie mrozu na surową, świeżo wyoraną glebę. Świeżo pogłębiona rola nadaje się najlepiej pod uprawę okopowych, dla innych roślin jest ona mniej odpowiednia. Nie należy jednak zapominać o tym, że pogłębianie wymaga jednocześnie silniejszego nawożenia, trzeba więc mieć to na względzie.