Selekcja najlepszych ziaren z najlepszych kłosów cz. 9

Starzy gospodarze powiadają: „gdzie nie rośnie, tam nie urośnie“, „trzeba siać dla ptaka i dla robaka“. Mieszkaniec Ukrainy mówi, że: „jak posiejesz rzadko, to urodzi się rzadko“.

Prawdziwość tych przysłów jest głębszą, jak się to na pozór wydaje. Zwolennicy rzadkiego siewu twierdzą, że rzadko posiane zboże krzewi się wybornie, uwzględnić tu jednak trzeba, że nadmierne krzewienie się jest złem, którego rolnik strzec się powinien.

Zboże, rzadko zasiane, istotnie rozkrzewia się silnie, lecz dzieje się to ze szkodą dla ziarna. Na jednym krzu znajdziemy nieraz po kilkanaście kłosów, lecz ponieważ źdźbła boczne, późniejsze, wychodzące z dolnej części pnia, są słabe, nie dorównywają co do wzrostu źdźbłom głównym, otrzymujemy ziarno niejednolite, gdyż w owych bocznych tak zwanych nie dogonkach znajdujemy ziarno drobne, pomarszczone, niedokształcone.

Chcąc więc zapobiec tworzeniu się owych „nie dogonków“, należy siać nie za rzadko. Wówczas bocznych pędów będzie mało, krzaki będą silne, zboże o długiej słomie, kłosach wielkich i o pięknem ziarnie.