Selekcja kłosów cz. 2

Źdźbła powinny być grube, długie i proste, ku wierzchołkowi t. j w stronę kłosa tylko powoli się zwężające, dalej musi być źdźbło mocne i twarde, aby roślina mogła oprzeć się wylegnięciu.

Kłos pszenicy i żyta ma być długi, pięknie rozwinięty i pełny; jednakże ziarna żyta nie powinny się tak ściskać, aby od osi czyli osadki znacznie odstawały i w otulających ją plewach zaledwie miały miejsce, ziarna takie łatwo wypadają z kłosów.

U pszenicy plewy mają być zamknięte, nie pokryte puszkiem, gdyż wtedy osadza się na nich wiele wilgoci pomiędzy puszkiem i wstrzymuje się prędkie wyschnięcie, co mianowicie w czasie niepogody bardzo utrudnia sprzęt. Plewy żyta powinny prawie całe ziarno okrywać, tak ażeby z nich nie wystawało. Pomijając już tę okoliczność, że takie ziarno łatwo wypada, to dołącza się jeszcze i ten niekorzystny przymiot, że często grubieje jego łuska nasienna; ziarno musi koniecznie mocno siedzieć, a nie tkwić tylko w plewach. Wykruszaniu musimy zawsze zapobiegać, bo ono zbyt wielkim jest nieprzyjacielem plonu.